جشنواره ها
سینما
بازیگران
شبکه خانگی و تلوزیون
آخرین اخبار
داغ ترین اخبار
اخبار بازیگران
اخبار فیلم ها
مشارکتکنندگان
ایجاد
راهنمای مشارکت در فیلسین
ویدیو ها
تصاویر
سینما به مثابه قرص آرامبخش
«وقتی همه خوابیم» دیگر چندان شبیه یک فیلم سینمایی معقول به نظر نمیرسد. بیشتر یک مقاله تصویری خیلی تند و یک طرفه است که میشد موجزتر و جمعوجورترش را در قالب یک نامه سرگشاده افشاگرانه منتشر کرد.
فیلم بیضایی را دوباره باید دید
«وقتی همه خوابیم» از آن فیلمهایی است که توانایی و جزیینگری استاد پیر را نشان میدهد (همچنان). اما مجالی نمیدهد که از ته دل کف بزنی.
باید خیال کنم کابوسی بود که تموم شد
در این سینما که تا کنون طی چهل سال، تنها فرصت بهرهمند شدن از ده فیلم بلند بیضایی را به ما داده، نمیشود آرام نشست و دید که استاد یکی از این ده فرصت مغتنم ما را صرف انتقامجویی لجاجتآمیز چون «وقتی همه خوابیم» میکند و این درست همان جایی است که تفاوت مخاطب «دل نگران» با آنانی که همیشه با میزانسن آیینی، ساختار سنجیده و صناعت پیچیده سینمای بیضایی مشکل داشتهاند، روشن میشود.
یادداشتهای پراکنده در حاشیه و متن فیلم «وقتی همه خوابیم»
«وقتی همه خوابیم» را در کارنامه سینمایی بهرام بیضایی نمیتوان به عنوان اثری چشمگیر و قابل تأمل ارزیابی کرد.
فیلمی ناامیدکننده از فیلمسازی منحصر به فرد
بیضایی با بهرهگیری از واقعهای که برای خود او رخ داده فیلم ساخته و حاصل کار، تمسخر آدمهایی شد که بیضایی را آزردند و نه چیزی بیش از این.